1. |
η λίμνη || The Lake
03:53
|
|||
2. |
το δειλινό || The Sunset
02:34
|
|||
|
Νοσταλγικό το δειλινό
σαν σκάφανδρο που γέρνει
στις πίσω μέρες ναυαγό
κι η νύχτα αλλού με φέρνει
χρωστώ μια εξηγήσει θαρρώ
σ’ αυτούς που με μίσησαν
και σ’ άλλη πόρτα προχωρώ
με μνήμες που μ’ αφήσαν
Ο χρόνος καταλυτικός
στην σκοτεινιά που βρέχει
στο βάθος ώμος βλέπω φως
και η πληγή μου αντέχει
|
||||
3. |
||||
|
Μια μέρα ακόμη τελειώνει
και με την θωριά της παρασέρνει
λόγια τροβαδούρων μπερδεμένα
κ’ όνειρα για σένα και για μένα
Έρχεται μάτια μου το βράδι
αγκαλιά στους δρόμους με τα φώτα
θα μας βρει το πέρασμα της νύχτας
όλα τα φιλιά σου δωσ’ μου τώρα
Μια μέρα ακόμη τελειώνει
κι απ’ τον ήλιο σπρώχνεται ποιο πέρα
ναύλα η αγάπη της πληρώνει
μας χρεώνει την καινούρια μέρα
|
||||
4. |
||||
|
Αχ! Να ήσουνα εδώ
Και να παίζαμε κρυφτό
Κι ο`τι θέλεις
Με τους νόμους τους δικούς σου
Και του ανατρεπτικούς
Όπως θέλεις
Ξέρεις πως σε αγαπώ
Μα δεν ξέρω το «σκοπό»
Πως το θέλεις;
Θέλεις να’μαι αετός;
Μήπως θέλεις ποντικός
Πες τι θέλεις
πως το θέλεις
όπως θέλεις
πες τι θέλεις!
|
||||
5. |
ο Σωτήρης || Sotiris
02:50
|
|||
|
Ο Σωτήρης η φωνάρα
είχε όλα τα προσόντα
για τη σκάλα του Μιλάνου
κι ίσως και για παραπάνω
Γιατί έπαιζε ακόμα
και μπουζούκι με το στόμα
ντίρι-ντίρι, ντίρι-ντίρι
και γινόταν πανηγύρι
Ντίρι-ντίρι, ντίρι-ντίρι
κι άρχιζε το πανηγύρι
η πλατεία και το πάρκο
λαϊκό γινόταν πάλκο
Τη φωνάρα του Σωτήρη
τον φωνάζανε Ντίρι-ντίρι
κι έσβηνε ως και τον Χιώτη
και τον Πολυκανδριώτη
Ρούφαγε αυγά μελάτα
για να τραγουδάει στακάτα
και κρασί μια νταμιτζάνα
κι έβγαινε η φωνή καμπάνα
Ντίρι-ντίρι, ντίρι-ντίρι
κι άρχιζε το πανηγύρι
η πλατεία και το πάρκο
λαϊκό γινόταν πάλκο
Ο Σωτήρης η φωνάρα
είχε λάρυγγα χρυσάφι
και μπροστά του υποκλινόταν
των σκυλάδων το σινάφι
|
||||
6. |
||||
|
Χαμένο το τοπίο της καρδιάς
Στη λίμνη των ατέρμονων δακρύων
Με ένα ραβδάκι λογικής και λησμονιάς
Ψάχνει να δέσει τη ψυχή με το αντίο
Πώς να κρεμάσω τόσα όνειρα στα αγέρι
Πώς να καρφώσω στην καρδία μου το μαχαίρι
Κι ύστερα φως μου σε ποιον ήλιο θα ακουμπώ
Άμα δεν έχω πια εσένα να αγαπώ
Χαμένη μες το γκρίζο του καπνού
Το κύμα που με δέρνει αγναντεύω
Στάζω το δάκρυ στο γαλάζιο του ουρανού
Κι όσο σε χάνω άλλο τόσο σε γυρεύω
|
||||
7. |
||||
|
Έι! Αγγελιοφόρε,
τι περισσότερο αγαπάς;
τις ιαχές των παλτό
τα ερειπωμένα πλατό
τον κρότο της σκισμένης αφίσας
Έι! Αγγελιοφόρε,
τι πιότερο φοβάσαι;
τ' άδεια πανάκριβα σακιά
τα βλέμματα οικόσιτων φιδιών
τη βρώμα ανυπόγραφων ρημάτων
Έι Αγγελιοφόρε,
σε τι ελπίζεις πιο πολύ;
στις ακατέργαστες φωτιές
στων τραγουδιών τα τραύματα
και στις κραυγές των βράχων
Και μέχρι νάρθουν όλ' αυτά
πως ζεις, πως ταξιδεύεις;
Κρύβω αρρώστιες στο μυαλό
πανούκλες και χολέρες
μα στην καρδιά κρεμάω πληγές
από σπασμένες μέρες.
|
||||
8. |
||||
|
Κάπου στο δρόμο είμαι κι εγώ
και νικητής και ουραγός
φουρτουνιασμένος πλοηγός
μ’ ένα παιδάκι
Παίζει - γελά, και τα «εγώ»
τα «μη» τα «πρέπει» τα «μπορώ»
λάμπουνε σα το σμαραγδί
το πετραδάκι
Εκεί που σφάλει ο καιρός
αμείλικτος – σαρωτικός
καθώς το πλάσμα σου προτείνει
το χεράκι
Να βγεις, και πάλι απ’ την αρχή
τα’ άλυτο αίνιγμα στη γη
να διασχίσει το ουράνιο
δρομάκι
|
||||
9. |
||||
|
Όταν πέφτει το σκοτάδι
ανεβαίνουν οι ψυχές
και φυσάει δροσερός αέρας
ο΄τι θες να μου το λες
Κοίταξε μόνο στα μάτια
που΄χουν λόγο δυνατό
κοίταξε και το φεγγάρι
σιωπηλό στον ουρανό
Πες μου αν θες να τραγουδήσω
παραμύθι να σου πω
μόνο μη μου λες ν΄ αλλάξω
τούτο τον ψεύτικο καιρό
|
||||
Lefteris Michael Pantazis Athens, Greece
Είμαι συνθέτης μουσικών σημειώσεων και τραγουδοποιός, παίζω ηλεκτρικό μπάσο,
κοντραμπάσο, ακουστική και ηλεκτρική
κιθάρα και τραγουδάω. Προγραμματίζω στον υπολογιστή μου πως θα παίξουν και αλλά μουσικά όργανα που χρειάζομαι για τα τραγούδια μου.Ότι ανεβαίνει εδώ είναι εξ ολοκλήρου δημιούργημά μου, όπου υπάρχει συμμετοχή αναφέρετε στης λεπτομέρειες του κάθε τραγουδιού ή στο εξώφυλλο.
Καλή ακρόαση!
... more
If you like Lefteris Michael Pantazis, you may also like:
The London band's new album is a vibrant postcard from southern Italy, boosted by brass, strings, and pizzica percussion from local players.
go to album
Tender indie rock from Boston artist Tiffy, with pillowy synths and heavenly vocals.
go to album
A hushed and low-lit EP from this Melbourne musician, where dreamlike melodies drift across a bed of tender guitar.
go to album
Dig into the big hooks and tight production on the latest from rock band Buddie.
go to album
The Nightmare Gosifur pt 3
by Adrian Sood
In Adrian Snood’s songs, soulful vocals and slow-moving alt-pop swirl together to create something distinctly moving.
go to album
Oklahoma duo Plain Speak serve up radiant power pop on their latest LP, surrounding sugar-sweet vocal harmonies with pealing chords.
go to album
Moonlight Arcade Delight
by Jess Roveda
Potent pop songs from this Ontario artist with an alternative edge thanks to toothy guitars & synths that go off like fireworks.
go to album
